Verversgilde 6,

1671 LW, Medemblik

Mail ons op

info@hbpmedia.nl

Telefoonnummer:

06-23509375

Tags

Dit zijn de tags die wij veel gebruiken

Tag Archive

23

mrt

OM. wil ‘Outlaw Motorcycle Gang’ No Surrender verbieden

By HBPMedia In , , , , , ,

Door vele strafrechtelijke onderzoeken tegen (bestuurs)leden van No Surrender is het Openbaar Ministerie (OM) tot de overtuiging gekomen dat deze ‘Outlaw Motorcycle Gang’ verboden moet worden.

De clubleden maken zich aanhoudend schuldig aan drugshandel, wapenbezit, afpersing en intimidatie. Binnen de motorclub bestaat een subcultuur die geweld door leden uitdrukkelijk aanmoedigt en ondersteund. Drempels om strafbare feiten te plegen zijn er niet of zijn weggehaald.

Klik om cookies te accepteren deze inhoud te activeren

Het OM heeft vrijdagmorgen uitgebreid uitgelegd aan de rechtbank in Assen waarom No Surrender moet worden verboden. Alleen een strafrechtelijke aanpak is niet voldoende. Een verbod is noodzakelijk, beklemtoonden de officieren van justitie, omdat de overheid haar burgers hoort te beschermen tegen gewelddadige groepen die anderen in gevaar brengen. “Door een civiel verbod kan de juridische bodem onder de motorclub worden weggeslagen.”

Deze groepen kunnen zich niet verschuilen achter het grondrecht om zich te verenigen. Zeker niet als zij juist systematisch, ernstig inbreuk maken op de rechten van anderen. Het verzoek om No Surrender te verbieden maakt deel uit van een reeks verzoekschriften om criminele motorclubs, zoals ook Bandidos, Satudarah, Hells Angels en de Broederschap Catervarius, te verbieden.

Ingrijpen door de overheid is noodzakelijk vanwege de intimiderende en vaak gewelddadige wijze waarop No Surrender zich in de samenleving laat zien en zich afsluit voor controle door de autoriteiten. “De club ademt wetteloosheid en minachting voor het gezag.” Sinds haar oprichting in 2013 bestaat No Surrender uit een kleine 100 chapters en andere onderdelen in binnen- en buitenland met enkele honderden leden in Nederland.

Bij de oprichting van No Surrender zijn bewust bekende criminelen aangetrokken en aangesteld als bestuursleden met voorbeeldfuncties. De toenmalige president van chapter Amsterdam kon niet motorrijden, zag daar ook helemaal niets in, maar vond het wel handig dat er meer dan 130 man klaar stonden als de boel ‘platgetrapt’ moest worden. Bij de werving van nieuwe leden zijn opzettelijk vechtsporters aangetrokken.

Ware gezicht
Het OM toonde de rechtbank het ware gezicht van No Surrender met talrijke voorbeelden. Het gedrag van de club en zijn leden is ontwrichtend voor de samenleving en in strijd met de openbare orde. Zware misdaden geven de leden status en kunnen op goedkeuring vanuit de club rekenen.

Klik om cookies te accepteren deze inhoud te activeren

Centraal staat de cultuur van een motorclub die zichzelf buiten de wet plaatst. De leden beschermen met onvoorwaardelijke loyaliteit de belangen van de outlaws. Zij wijzen daarbij alle overheidsgezag af, zijn gebonden aan strakke clubregels en worden bedreigd met strenge straffen. Een zwijgplicht garandeert de afscherming voor buitenstaanders en daarmee een vrijplaats, waar strafbare feiten voorbereid en gepleegd kunnen worden.

Deze zwijgplicht wordt met ernstige bedreigingen en geweld gehandhaafd. Niet geschroomd wordt om te dreigen met moord en zeer zware mishandeling. “Je houdt altijd je mond.” Een ex-lid verklaarde door bestuursleden van No Surrender te zijn mishandeld, omdat hij met de politie had gepraat. Een ander vreesde voor zijn leven en dat van zijn kinderen, omdat hij een verklaring had afgelegd over No Surrender en het clubbestuur.

In een aangifte van afpersing verklaarde iemand dat wanneer hij niet zou betalen zijn vrouw door de knieën zou worden geschoten en zij zou worden kaalgeschoren. Wanneer hij niet snel betaalde zou een man of vier, vijf zijn vrouw zolang misbruiken tot er niets meer van haar over was. In een ander geval is gedreigd de vingers van een slachtoffer af te knippen.

Doelbewust wordt het imago van de motorclub ingezet om angst in te boezemen. Als gevolg daarvan trekken slachtoffers en getuigen geregeld hun aangifte in of werken uit angst voor represailles vanuit de club niet mee aan politieonderzoek. Zo worden veel strafbare feiten niet vervolgd omdat slachtoffers doodsbang zijn.

Inkomsten uit ‘bad standing’
Clubleden zijn verplicht om een deel van hun criminele inkomsten af te dragen aan No Surrender. Deze verdiensten komen vooral voort uit afpersingen, incasso’s en drugshandel. De illegale handeltjes worden gezien als respectabel en gewenst. Daarnaast verdient de club geld met ‘bad standings’, waarbij leden worden uitgestoten. Aan hen  worden boetes van duizenden euro’s opgelegd en zij worden gedwongen hun motorfiets in te leveren. Wie niet betaalt kan rekenen op trammelant.

Geweld is normaal
In bijlagen bij het verzoek van het OM zijn talloze voorbeelden van afpersing, grof geweld en intimidatie opgenomen. Het bedreigende optreden van de motorrijders in de bekende ‘colors’, de mouwloze hesjes met clubkleuren, maakt afpersingen een stuk gemakkelijker. Binnen No Surrender wordt het plegen van geweld voortdurend gestimuleerd en met grote vanzelfsprekendheid normaal gevonden.

Van de leden wordt verwacht dat zij dat zij zonder tegenspraak geweld gebruiken wanneer hen dat wordt opgedragen. Dat brengt hen dan ook regelmatig in geweldssituaties, aangezien vechten bij het lidmaatschap hoort. De club kan niet vreedzaam bestaan. Sinds de oprichting zocht No Surrender ook de gewelddadige confrontatie met andere motorbendes. Dat leidde tot vechtpartijen in het uitgaansleven en op de openbare weg en een schotenwisseling in een woonwijk met spelende kinderen. Een aantal No Surrender leden beschikt over vuurwapens en schroomt niet die daadwerkelijk te gebruiken.

Verbod noodzakelijk
De door het OM geschetste, ware aard van No Surrender is zo ernstig dat een verbod noodzakelijk is. De ernst van de misdrijven is met talloze gewelddadige voorbeelden zonneklaar. Ook in de toekomst is nog meer geweld van No Surrender te verwachten. De club onderhoudt heel bewust en onmiskenbaar een voedingsbodem voor geweld. Alle genomen maatregelen zijn onvoldoende gebleken om de samenleving en voldoende te beschermen. Een verbod is noodzakelijk om aan het geweld en dreiging een einde te maken.

13

mrt

Openbaar Ministerie wil kwakzalfster 10 jaar opsluiten

By HBPMedia In , , , ,

Dit maal kostte het een 48-jarige vrouw uit Zweden op 3 februari 2017 haar leven. De officier van justitie eiste een celstraf van tien jaar. Het slachtoffer reisde volgens afspraak eind januari 2017 naar Nederland om zich voor haar verslaving aan opiaten te laten behandelen. Ze zou vijf dagen bij de verdachte in haar woning in Kockengen verblijven, tot 6 februari. Op 3 februari werd de behandeling haar fataal. Doodsoorzaak: intoxicatie met ibogaïne. Aanklacht: doodslag met voorwaardelijke opzet. De verdachte heeft de vrouw niet willen doden, maar de kans aanvaard dat ze door de behandeling met ibogaïne zou overlijden.

Daarnaast wordt de verdachte verweten dat zij haar cliënte in hulpeloze toestand heeft gebracht door haar voorafgaand aan de behandeling onvoldoende te wijzen op de risico’s van de behandeling, en haar gezondheidstoestand onvoldoende te screenen. Ze liet de vrouw onder valse voorwendselen een medische keuring ondergaan, maar omdat de vrouw de vragen niet naar waarheid invulde, was de uitkomst van geen waarde. De verdachte wist wel dat de vrouw een antidepressivum en methadon gebruikte, wat niet samen gaat met ibogaïne, maar controleerde haar hier niet op, zo is de verdenking. Evenmin gaf ze haar de kans te detoxen.

Tijdens de behandeling heeft ze haar niet goed begeleid. Deskundigen hebben aangegeven dat een behandeling met ibogaïne de eerste 48 uur in een klinische setting moet plaatsvinden met continue hartbewaking, iets wat ze in haar woonhuis in Kockengen niet kon bieden. Toen het verkeerd ging, heeft ze de hulpdiensten wel ingeschakeld maar onjuiste informatie gegeven. De vrouw zou een AirB&B-gast zijn en een astma-aanval hebben gehad. Voor de hulpdiensten arriveerden sloeg ze op de vlucht.

Niet in de minste plaats wordt de verdachte verweten dat zij middelen die schadelijk zijn voor de gezondheid heeft verkocht of gegeven aan zes personen, waaronder de overleden vrouw. De verdachte heeft daarbij verzwegen dat het middel mogelijk schadelijk is voor het leven of de gezondheid. Omdat dit feit, waarvoor niet vaak wordt vervolgd, heeft geleid tot de dood van de vrouw, staat hier een maximumstraf van levenslang op. De verdachte echter is als geen ander bekend met de schadelijke effecten van het middel. In de eerdere strafzaak in 2014 hebben deskundigen uitleg gegeven over de mogelijke gevolgen, van een verlaagde hartfrequentie tot een plotselinge hartdood. In die zaak ging het om vijf personen, waarvan er drie waren overleden en één nog altijd gebonden is aan bed en rolstoel. Tenslotte staat er op de tenlastelegging dat ze mensen heeft behandeld zonder de vereiste BIG-registratie. Zij was niet bekwaam om de behandeling medisch verantwoord te geven en heeft hierdoor ernstige gezondheidsschade veroorzaakt met de dood tot gevolg.

De officier van justitie benadrukte dat de verdachte, die zichzelf ziet als een ‘iboga-fee’, na haar eerdere veroordeling gewoon is doorgegaan met het aanbieden en uitvoeren van behandelingen zonder de veiligheid in acht te nemen. Haar vertrouwen in het middel en in haar ‘genezingsmethode’ is nog altijd even groot. Het is niet haar schuld, vindt ze, dat mensen na de behandeling invalide worden of overlijden. Dat alles maakt dat het recidiverisico als hoog wordt ingeschat.

“Het is nu aan u, geachte Rechtbank, om daadwerkelijk een einde te maken aan deze praktijken”, hield de officier van justitie de rechtbank voor. “De verdachte heeft alle alarmsignalen en waarschuwingen genegeerd en heeft jarenlang met mensenlevens gespeeld, net zo lang tot het weer ten koste ging van een mensenleven.” Gezien de onomkeerbare gevolgen en de hoge kans op recidive eiste de officier van justitie een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van tien jaar.

4

mrt

Openbaar Ministerie eist maximale taakstraffen voor dood Maurycy

By HBPMedia In , , , , ,

ALKMAAR – Het speeltoestel van partycentrum Happy Days in Grootebroek waar de 4-jarige Maurycy Biernacki op oudejaarsdag in 2015 vanaf viel, had nooit gebruikt mogen worden als glijbaan voor kleine kinderen. Dat bleek maandag bij de rechtbank in Alkmaar, waar drie verdachten moesten voorkomen voor dood door schuld van de kleuter uit Hoorn. Officier van justitie Dikran Sarian eiste taakstraffen tot 240 uur tegen het drietal. Hij zei dat het ongeval voorkomen had kunnen worden. Tegen het bedrijf eiste de aanklager 20.000 euro boete.

Eigenaar Lieuwe de J. (42) van Happy Days hoorde de hoogste straf eisen. Hij had volgens de officier zeer onvoorzichtig en nalatig gehandeld, evenals voormalig leidinggevende van het partycentrum Jeroen S. (29) uit Wervershoof. Die hoorde 180 uur taakstraf eisen. ,,Ze hebben er een potje van gemaakt en alle veiligheidseisen met voeten getreden”, vond de officier. Tegen Petra K., (32) uit Grootebroek, de pedagogisch medewerker van kinderopvang Small Steps, eiste de officier een werkstraf van 100 uur. Zij had moeten inzien dat het toestel te gevaarlijk was voor kleine kinderen, meende hij.

Hersenletsel

Het jongetje uit Hoorn was met kinderopvang Small Steps uit Grootebroek naar Happy Days gegaan. Hij klom aan de zijkant op het toestel, viel van een hoogte van ruim vier meter naar beneden, had ernstig hersenletsel en overleed negen dagen later in het ziekenhuis.

Op de harde grond naast het speeltoestel lagen rechts geen matten, er waren geen netten om een val te breken en het personeel van Happy Days wist niet dat het toestel niet geschikt was als glijbaan voor kleine kinderen. De eigenaar van het partycentrum gaf tijdens de rechtszaak toe dat hij de handleiding van het toestel nooit had gelezen. Het was ontworpen als soort klimrek voor oudere kinderen en volwassenen.

Al in 2013 viel er een jong meisje van het opblaasbare speeltoestel. Zij liep een hersenschudding op. Haar moeder maakte daar werk van en waarschuwde de leiding van Happy Days. Die deed niets om de veiligheid te verbeteren.  Ook stond niets over de val van het meisje vermeld in het logboek van de speelhal.

Fouten

Fout op fout werd er gestapeld, bleek tijdens de strafzaak. In 2013 waarschuwde de inspectie van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit eigenaar De J. van Happy Days al dat zes speeltoestellen, waaronder de opblaasbare ‘afmatrace’ waarbij het ongeluk gebeurde, niet aan de eisen voldeden. Er waren er geen handleidingen voor aanwezig. De J. had beloofd dat hij de bewuste toestellen zou laten keuren door een instituut, maar deed dit niet. ,,We zagen er de ernst niet van in”, zei de Grootebroeker. Pas in 2015 zorgde hij voor handleidingen, maar die verdwenen in een map achter de bar. Bedrijfsleider S. zei dat de medewerkers die wel moesten lezen.

Op de bewuste dag hield een onervaren medewerker toezicht in de speelhal, waar de kleine kinderen speelden. Hij had geen EHBO-diploma en had geen instructies gekregen over de speeltoestellen, zei de officier van justitie. De pedagogisch medewerkster van Small Steps was met een groep van tien kinderen tussen de 4 en 6 jaar naar de hal gegaan. Een deskundige vond dat er minimaal twee medewerkers op zo’n grote groep hadden moeten zijn.

Buitenschoolse opvang Small Steps sloot een transactie met het openbaar ministerie en betaalde 40.000 euro, waarvan 39.000 voor de ouders van Maurycy en 1.000 euro boete.

Drama

De vader en oom van Maurycy zeiden in een slachtofferverklaring dat de familie nog steeds kapot is door het overlijden van het jongetje. Ze verwijten Happy Days dat die er een puinhoop van gemaakte heeft en noemden de eigenaar ‘meedogenloos’. Ook vonden ze het onvoorstelbaar dat ze nooit excuses hadden gekregen van het bedrijf. Maar volgens De J. had hij dit wel geprobeerd te doen via de politie, maar was dat niet gelukt.

De uitspraak is 19 maart.