De strafzaak tegen Willem Holleeder laat zien dat politie en OM over een lange adem moeten beschikken om zaken van een dergelijke omvang voor de rechter te kunnen brengen. Het gaat om recht te doen. Om de nabestaanden een stem te geven en te komen tot herstel van hun vertrouwen in de rechtsstaat.

De straf moet volgens het OM duidelijk maken dat de maatschappij geen genoegen neemt met mensen als verdachte, die menen te kunnen beslissen over andermans leven, geld en goederen. Verder moet de straf voorkomen dat verdachte ooit nog in de gelegenheid zal zijn om zijn praktijken voort te zetten.

Volgens het OM leek Holleeder de dood als bagage met zich mee te dragen. Zijn motieven zijn uiteindelijk altijd terug te voeren naar geld en macht, het verwerven of behouden van zijn positie in het criminele milieu.

De volgende feiten kunnen naar oordeel van het OM wettig en overtuigend bewezen worden verklaard:

• Het medeplegen van de uitlokking van de poging moord op Mieremet;
• Het medeplegen van de uitlokking van de moord op Van Hout;
• Het medeplegen van de uitlokking van de doodslag op Ter Haak;
• Het medeplegen van de uitlokking van de moord op Endstra;
• Het medeplegen van de uitlokking van de zware mishandeling van Denneboom;
• Het medeplegen van de uitlokking van de moord op Mieremet;
• Het medeplegen van de uitlokking van de moord op Houtman;
• Het medeplegen van de uitlokking van de moord op Van der Bijl;
• Deelname aan een criminele organisatie die tot oogmerk had het plegen van moorden en wapenbezit.

Een levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die Nederland kent. Levenslanggestraften hebben sinds 2016 een kans om zich te herstellen en mogelijk ooit weer vrij te komen. Na 25 jaar wordt beoordeeld of iemand met levenslang mag gaan werken aan een mogelijke terugkeer in de maatschappij. Belangrijke uitgangspunten daarbij zijn de mate van herstel, het risico op herhaling en de belangen van slachtoffers en nabestaanden.